Sosyalim Sosyalsin Sosyal

İki gün sonra dışarıya adım attım bugün. Haftasonumu evde oturarak, bakkala bile çıkmadan geçirdim. Ama bütün hafta boyunca hafta sonunu iple çekiyor değil mi insan? Sanki bir bok yapıp da çok eğlenecekmişim gibi. Sanki yüzlerce arkadaşımla bir araya gelip hangi partiye gideceğimize karar verecekmişiz gibi. Gitgide haftaiçini daha çok sever oldum. Bütün o ödevlere, sunumlara, sorulara, blok derslerde çekilen sırt ve bacak ağrısına rağmen en azından yalnız başıma olmuyorum. Etrafımda insanlar oluyor. Okulda beni görenler asosyal bir insan saymazlar. Sessiz biriyim tamam, ama bir köşede tek başına oturanlardan da değilim. Ama hafta sonu olunca etrafımda tek bir kişi bile kalmıyor. Aslında çağırsam mutlaka birileri benimle gelir. Ama neden yapayım? Sadece yalnız kalmamak için mi? Saçma. Çünkü ben herkesle eğlenemiyorum. Eğlenceden aklımın çıkması için belli başlı insanlar gerekiyor. Ayrıca eğlenceden aklımın çıkması olayı da şehirde asla olmuyor bana. Küçük bir tatil beldesinde sahilde olmalıyım anca.. Böyle işte. İki gün evde kaldıktan sonra dışarıya çıkınca afalladım tabii. Herşey çok parlak ve hareketli geldi. Dışarıya çıkmaksa mesele, çıktım işte. Yarın da dersim var. Desene 4 gün boyunca "sosyaliz".