7 Aralık 2010 Salı

Mete Beni Dürttü

Öyle Bir Geçer Zaman ki'deki Mete o öğretmenler odasını bastı, o toplantıyı da dağıttı ya, arkadaş 5 senelik lise çilem parmaklarımın ucundan akıp gitti böyle. Hani o her gün yüzlerine tükürmek istediğim adamların kadınların yüzüne tükürdüm, yakalarına yapıştım sanki. Arkadaş çok rahatladım lan. Bir de diyorum ki, sömestrda okula gitsem, müdürün odasına girsem ona şöyle bir nutuk mu çeksem. O okuduğum üç sene içinde (iki yılı ayrı, üç yılı ayrı lisede okudum ben) hiç cesaret edipte isyan edemediğim zamanların acısını çıkarsam şöyle. Kusura bakma Gandi, ama pek pasifist bir eylem olmayabilir. Düşünsene böyle, elimle masanın üstünü dağıtıyorum. Yalnız da değilim bir de, dışarıda "yardımcım" var mesela. Hatta işe bak ki, akşam saati müdürün arabası çiziliyor. Ups, o da ne, üzgününüm bayan müdür yardımcısı ama arabanızın kaportasında ufak bir göçük var. Hey bayım, sizin de camınızda bir çatlak görüyor gibiyim. Ödetmem lazım bana yaptıklarınızı size. Psikolojimi bozdunuz, dersinizi alacaksınız. Kimsenin cesaret edip de yapamadığı şeyi ben yapmalıyım. Mezun olduktan sonra olsa bile. İçimdeki öfke hala taze.

Evet, bu arada;
benim bazı şeyleri yapmam için başkaları tarafından gaza getirilmem gerekiyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder